1) Το γλαύκωμα επειδή είναι κληρονομική πάθηση πρέπει να εξετάζονται όλοι οι απόγονοι και οι συγγενείς διότι η νόσος προσβάλει και νέα άτομα.

2) Μία απλή τονομέτρηση και μάλιστα στα όρια του φυσιολογικού δεν αρκεί. Μπορεί σε κάποιο άτομο το 22 mm/Hg να μην είναι παθολογική πίεση και να μην προκαλεί γλαυκωματικές αλλοιώσεις και σε άλλο το 18 mm/Hg να είναι παθολογικό και να προκαλέσει γλαύκωμα. Σε αυτές τις οριακές περιπτώσεις πρέπει να γίνεται ενδελεχής έλεγχος με όλες τις εξετάσεις που αναφέραμε. Εξ άλλου υπάρχει και μία πάθηση που ονομάζεται γλαύκωμα φυσιολογικής η χαμηλής πίεσης, κατά την οποία με φυσιολογική καθ’ όλα ενδοφθάλμια πίεση παρατηρούνται γλαυκωματικές αλλοιώσεις. Σ’ αυτήν την περίπτωση ο στόχος πίεσης πρέπει να είναι κάτω από 14mm/Hg.

3) Να μετράτε την πίεση στα μάτια σας άλλοτε το πρωί και άλλοτε το απόγευμα. Συνήθως το πρωί μέχρι το μεσημέρι είναι πιο αυξημένη.

4) Αν υπάρχει διαφορά στην πίεση μεταξύ των δύο ματιών μεγαλύτερη από 4mm/Hg αυτό είναι ύποπτο και πρέπει να ελεγχθεί το μάτι με την μεγαλύτερη πίεση ιδιαίτερα αν είναι κοντά στο 20mm/Hg.

5) Eάν βάζετε κολλύρια και η πίεση είναι κοντά στο 18-20mm/Hg δεν πρέπει να εφησυχάζετε διότι υπάρχουν περιπτώσεις με τέτοια πίεση να επιδεινώνεται το γλαύκωμα παρά την θεραπεία. Θα πρέπει να γίνεται κάθε 6 μήνες λεπτομερής έλεγχος για να ελέγξει την αποτελεσματικότητα της θεραπείας. Μερικοί ασθενείς βάζουν τα κολλύρια και δεν ελέγχουν πλέον τα μάτια τους. Αυτό είναι μεγάλο και επικίνδυνο λάθος. Σ’αυτές τις περιπτώσεις οι εξετάσεις που επιβάλλονται να γίνονται είναι τα Οπτικά Πεδία, το OCT, το HRT και η ψηφιακή φωτογράφηση του οπτικού νεύρου.

6) Μην ξεχνάτε ότι η έγκαιρη διάγνωση και αποτελεσματική θεραπεία με μείωση της ενδοφθάλμιας πίεσης όσο γίνεται χαμηλότερα είναι ο μόνος τρόπος ανάκαμψης της πάθησης.